Οι φάροι, οδηγοί της νύχτας

Φάροι στην Ελλάδα
Φάρος (lighthouse) ονομάζεται ειδικής και τυποποιημένης κατασκευής κτίσμα που οικοδομείται σε διάφορα σημεία των ηπειρωτικών ή νησιωτικών ακτών ή και επί βραχονησίδων στο επάνω μέρος του οποίου φέρεται ειδικός μηχανισμός που φωτοβολεί, (εκπέμπει), συνήθως περιοδικό φως, χαρακτηριζόμενο εκ του σκοπού του ως ιδιαίτερο βοηθητικό μέσο στην ασφαλή ναυσιπλοΐα।Με το όνομα Φάρος χαρακτηρίζεται τόσο το κτίσμα όσο και η μηχανή φωτοβολίας που είναι εγκατεστημένη σ΄ αυτό
Οι φάροι, οδηγοί της νύχτας απο τα σύχρονα μνημεία που δίνουν το στίγμα της Ελλάδας και την περίοπτη θέση που κατείχε στην παγκόσμια ναυτική ιστορία αργοσβήνει, παραδομένο στη φθορά του χρόνου και την εγκατάλειψη.Το Ελληνικό φαρικό δίκτυο αριθμεί σήμερα 120 φάρους μέσης ηλικίας περίπου 2 αιώνων.Απο αυτούς μόνο 20 βρίσκονται σε καλή κατάσταση.
Πρωτοετής στην σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1892 ο Νάυαρχος Στυλιανός Λυκούδης είναι ακόμα ενα δεκατριάχρονο αγόρι με το βλέμμα γεμάτο όνειρα της νιότης. Δυο δεκαετίες αργότερα το Υπουργείο Nαυτικών τον τοποθέτησε ως μόνιμο διευθηντή της Υπηρεσίας Φάρων, στην οποία αφιερώθηκε μέχρι την αποστρατευσή του το 1941,θέτοντας τις βάσεις του φαρικού μας δικτύου
Πλάι στο ταπεινό ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου ο φάρος της Κέας μοιάζει να λάμπει μέσα στην απλότητα του και δεν είναι ο μόνος που συναντά κανείς δίπλα σε εκκλησάκι.Σημάδια της ημέρας γνωστά στους ναυτικούς απο παλιά, όταν στις αρχές του 1800 πολλά θαλασσινά ξωκλήσια φωταγωγήθηκαν για να καθοδηγούν τα πλοία και στα νυχτερινά τους ταξίδια. Στις Σπέτσες οι παλιοί λένε οτι την ίδια χρονιά άναψε και εκεί ο φάρος.Δεν βρέθηκαν ποτέ ερείπια.Για κάποια χρόνια τους δύο φάρους τους άναβαν οι κοινότητες και μετά το 1860 τους ανάλαβε το κράτος. Πρίν απο αυτούς τους δυο άναψε το 1829 το πρώτο φώς στα παράλια του τότε ελέυθερου Ελληνικού κράτους στον Αγιο Νικόλαο τον θαλασσινό στην Αίγινα, πρωτεύουσα της Ελλάδας επι Καποδίστρια.
Στα πρώτα χρόνια της βασιλείας του Όθωνα πρωτεύουσα είχε γίνει το Ναύπλιο.Με την Αθήνα ένα μικρό χωριό (300 σπίτια είχε όλα κι όλα)και τον Πειραιά έναν έρημο κόλπο η Σύρος είχε γίνει το εμπορικό λιμάνι της χώρας.Έτσι η αντιβασιλεία αποφάσισε να χτίσει εκεί, στην είσοδο του λιμανιού, στο ξερονήσι Γαίδαρος το 1834 τον πρώτο κανονικό φάρο. Το 1852 αποφασίστηκε να δημιουργηθεί φαρικό δίκτυο στον Πειραιά. Ετσι στις 14/01/1856 άναψε ο φάρος της Ψυττάλεια & στις 03/09/1858 ανάβει ο φάρος του Αγίου Νικολάου στο λιμάνι της Πάτρας. {Ο φάρος της Πάτρας κατέρρευσε (λάθη στην κατασκευή) και τον ξαναχτίσανε πέτρινο το 1874.Είναι και απο τους λίγους που γλύτωσαν απο τα πυρά των Γερμανών.}Στη συνέχεια άναψαν άλλοι 2 φάροι το 1859.Ο ένας στην θέση Αγιος Σώστης έξω απο το Μεσολόγγι και ο δεύτερος στην κορυφή του ακρωτηρίου Φάσσα στην Ανδρο. O φάρος στο βόρειο άκρο της Σκοπέλου, στο ακρωτήρι Γουρούνι, χτίστηκε το 1884. Πρωτολειτούργησε με πετρέλαιο, στα χρόνια της κατοχής παρέμεινε σβηστός και λειτούργησε ξανά το 1944 με φωτοβολία 20 ναυτικών μιλίωνTο 1984 ηλεκτροδοτήθηκε και συνέχισε επιτηρούμενος ηλεκτρικώς μέχρι το 1989 που αυτοματοποιήθηκε πλήρως
Την εποχή που η Μεγάλη Βρετανία είχε υπο την εποπτία της τα Ιόνια χτίστηκαν εκεί οι πρώτοι φάροι.Ο πρώτος ανάβει το 1822 πάνω στο φρούριο της Κέρκυρας.Ο δεύτερος ανάβει το 1824 στη νησίδα Βαρδιάνοι έξω απο το Αργοστόλι και ο τρίτος λίγο αργότερα στους Παξούς. Μέχρι το 1850 άναψαν συνολικά 15 φάροι στα νησιά του Ιονίου όταν στην ελέυθερη Ελλάδα άναβαν μόλις εννιά. Ενας ακόμη ιστορικός φάρος που χτίστηκε μετά το ναυάγιο του Βρετανικού ατμόπλοιου "Βόλτα" στις 16/04/1887 είναι ο φάρος "του Αρμενιστή" στην Μύκονο.Σήμερα, λόγω της μη προσλήψεως φαροφυλάκων, ως και την αυτοματοποίηση των φάρων, υπηρετούν στο Π.Ν. μόνο 75 φαροφύλακες. Συνέπεια αυτών είναι σήμερα από τους 120 πέτρινους φάρους η κατάσταση του 50% περίπου να χαρακτηρίζεται από μέτρια έως κακή.

.